Temizlik...

Çamaşır suyu, krem ovucu, kokulu yüzey temizleyicilerden bahsetmiyorum.

Zihnimiz, bedenimiz, ruhumuz için temizlik yapmaktan bahsediyorum. Biraz kendi kendimize kalarak, günlük koşuşturmaya ara vererek, sadece 5 dakika ayırıp, sessiz, sakin bir köşede gözümüzü kapatıp ilkönce bulunduğumuz mekana geliyoruz duygu olarak.

Mekanı farkettikten sonra oturduğumuzu farkedip, mindere, koltuğa, sandalyeye ya da her neresiyse oraya değen yerlerimizi anlıyoruz. Bacaklarımız, sırtımız, kalçamız, ayaklarımız. Nasıl hissediyoruz?

Sonra nefesimize odaklanıyoruz. Alma-verme dengesinin ne kadar müthiş bir şekilde kendi kendine nasıl işlediğine hep şaşmış ve şükretmişimdir.

Yükselme-inme...

Yükselme-inme...

Yükselme-inme...

Sonra zihnimizden ne geçiyorsa kendimizi kalite kontrol elemanı gibi çalıştırarak o geçenleri engellemeden, onlara takılmadan, yürüyen banda koyarak etiketi yapıştırıp gönderiyoruz.

Sinirliysek kendimize sinirlenme demiyoruz.

Mutluysak o duyguya yapışmıyoruz. Etiketliyoruz, banda koyuyor, gönderiyoruz.

Kuşlar mı cıvıldıyor duyma diyoruz, karnımız mı gurulduyor acıkma diyoruz. Ne yesem diye düşünüp, plan yapıyorsak planlama diyoruz. İçimizden tabii ki.

Tamamen sessiz ve gözlerimiz kapalı bunu yapabildiğimiz kadar yapıyoruz. Hele birkaç gün üstüste yapabiliyorsak ne ala.

Deneyin bakalım neler oluyor?

Lor peyniri...

Geçen hafta arkadaşım Sabine konuşmamız üzerine Varan marka Kelle Loru olarak bilinen bir lor peyniri getirdi. Peynir demek haksızlık olur, kaymak.

Lor peynirini isteme sebebim Sakızlı Lorlu Kurabiye denememdi. Fakat kurabiye benden kaynaklı da olabilir tam bir hayal kırıklığı oldu. Ne damla sakızı ne de lor peyniri asla hissedilmiyordu. Ev hanımlarının Aysonu Kurabiyesi dedikleri kurabiye ile aynı taddaydı.

Neyse kurabiye bir daha denenmeyecek ama peynir her zaman yenilecek.

Seven herkese gönül rahatlığı ile tavsiye ederim.

Bilgi için:

http://www.varankonaklama.com/

Peynir; Uygarlığın Simgesiydi Sofraların Vazgeçilmezi Oldu

Tarihi Mezopotamya’ya dayanan, geçmişte masallara, hikayelere ve şiirlere konu olan peynir, bugün dünya mutfağının vazgeçilmezleri arasındadır. Uygarlığın ve asaletin simgesi olan peynir, Osmanlı İmparatorluğu’nun kurucusu Osman Gazi’nin yayladan kışlaya gittiği dönemlerde, geride bıraktığı mallarına göz kulak olan Bilecik tekfuruna teşekkür için gönderdiği değerli hediyelerin başında geliyordu.

Ülkelerin kültür zenginliğinin bir parçası olan peynirin yüzlerce çeşidi olmakla birlikte işleniş biçimi ele alındığında dünyada sadece 18-20 çeşit peynir bulunmaktadır. Peynirde önemli olan ekolojik ürün farklılığı ve yöresel ustalıkların katkılarıyla çeşitlendirilmesidir. Anadolu, görkemli kültürel geçmişi ve bereketiyle pek çok üründe olduğu gibi yöresel peynirde de oldukça zengin bir ülkedir. Türkiye’de hemen hemen her yörede birbirinden farklı lezzetlere sahip peynir üretilmektedir. Tadı başka kokusu başka bin bir çeşit peynir…

Varan Peynirleri
Varan yöresel peynirleri, Balıkesir Savaştepe’nin köylerinden toplanan sütün ekolojik yöntemle üretildiği yüzde yüz doğal peynirlerdir. Varan Peynir’in eşsiz lezzeti tamamen doğal otlarla beslenen hayvanların katkısız sütünün enfes tadı ve kokusunun peynirde buluşmasından gelmektedir. Varan Yiyecek İçecek mola merkezlerinde Varan markası adı altında dil, taze kaşar, eski kaşar, mihaliç, tulum, sepet, füme çerkez, abazha ve örgü olmak üzere 9 çeşit yöresel peynirin seyahat severlerin beğenisine sunulmaktadır.

İstemek...

"Bir şeyi gerçekten istediğin zaman, arzunu gerçekleştirmeni sağlamak için bütün evren işbirliği yapar."

Simyacı-Paulo Coelho-1996

Düşününce ne hoş geliyor. İstiyorum ve tüm evren benim isteğimi yerine getirmek için çalışıyor.

Gerçekten inanıyorum bu düzene. Vazgeçmedikçe, gerçekleşir mi diye vesvese yapmadıkça oluyor, biliyorum.

İçimde bir huzur, ne istesem olur inancı.

Simyacı'yı arkadaşım Hale hediye etmişti bana. Kaçıncı kez okuduğumu bilmemekle beraber sanki ilk kez okuyormuşum hissi var. Daha önce okuduğum zamanlarda farketmediğim çok şeyi farkettim bu defa. Seviyorum bu kitabı, hem de çok seviyorum.

Gözlerimin her zaman sağlıklı olmasını ve olanı olduğu gibi görmesini istiyorum.

Evrenin her isteğimize cevap vermesini, olanı elde ettiğimizde de tamamlanma hissi, mutluluk ve şükretmeyi hatırlamayı diliyorum.

Sağlık, sağlık, sağlık...

Hayat öyle böyle geçiyor. Her an yeni bir haber alıyoruz. Kimi sevinçli, kimi biraz üzücü.

Yapılacak şey dengede kalıp, sonucu görmeden endişe ile zaman geçirmemek.

Bugün herkes için akıl, beden, ruh sağlığı diliyorum.