Nazım Hikmet ve Ara Güler üzerine...

Bu dünyaya bir Nazım Hikmet, bir de Ara Güler'in gelmiş ve benim onları bilmiş, sevmiş olmam hadi artık bloğa bir yazı ekleyeyim dedirtti.

Ne güzel insanlar geldi, geçti. Dileğim Ara Güler'in sağlıklı, mutlu, huzurlu, üretken, verimli ömrünün biraz daha uzaması. Bencilce biliyorum ama daha dursun istiyorum.

Nazım'ın ölümü çok erkendir benim için. Birçok insan için de öyledir eminim. Nasıl erken olduğunu düşünmez ki bir insan. Aşağıdaki dizeler yazdığı sayısız şiirlerinden bence en güzel olanlarından biri. Dönem dönem en sevdiklerim ruh halime göre değişir o ayrı. Bir insanın kendini bu kadar güzel, basit anlatması mümkün mü? Nazım yapmış işte.

Nazım boş kalındığında değil, ona özel vakit ayrılarak okunmalı. Başka türlü anlaşılamaz. Her duruma uyan şiirleri vardır. Aşk, sevgi, ümit, boşluk, korku, sıkıntı, yokluk, sevinç, karamsarlık... İnsana dair ne kadar his, düşünce, eylem varsa iyisi, kötüsü, hiç şüphe duymadan direkt yazmıştır. Bu kadar insanın onu çok seviyor olmasının en açık sebebi de budur bence. Ayrıca bir insan yaşama karşı hayretini, evrendeki diğer canlılara nezaketini ve kendine özsaygısını kaybetmemelidir. Nazım bunun en güzel örneğidir.

Ben bir insan, ben bir Türk şairi Nazım Hikmet
ben tepeden tırnağa insan tepeden tırnağa kavga, hasret ve ümitten ibaret...

Ben hem kendimden bahseden şiirler yazmak istiyorum, 

hem bir tek insana, hem milyonlara seslenen şiirler.

Hem bir tek elmadan, hem süpürülen topraktan, 

hem zindandan dönen insan ruhundan, 

hem kitlelerin daha güzel günler için savaşından, 

hem bir tek insanın sevda kederlerinden bahseden şiirler yazmak istiyorum, 

hem ölüm korkusundan, 

hem ölümden korkmamaktan bahseden şiirler yazmak istiyorum.

Nâzım Hikmet

Ara Güler ile ilgili bugün bildiğim bir yazıyı okudum. Ne kadar güzel anlatmış. Ömrüne bereket.

"Ne adamlar var!"

Bana soruyorlar; "Sen ne marka makineyle fotoğraf  çekersin? diye. Fotoğraf makineyle mi çekilir? Şimdi en iyi, en gelişmiş daktilo bende olsa en büyük yazar ben mi olurum? Roman daktiloyla mı yazılır? Arkadaş (gözleriyle kalbini göstererek), fotoğraf burayla, burayla çekilir. Ben Singer dikiş makinesiyle bile fotoğraf çekerim! Şunlara bak. Alıyorlar Leica'yı, Canon'u, Nikon'u ellerine, yollara düşüyorlar. Bir köylü mü gördüler. Dur! İki şipşak, tamam... Koyun sürüsü mü gördüler. Dur! İki şipşak, tamam...  Çadır mı gördüler. Dur! İki şipşak, tamam... Ben bir çobanın fotoğrafını çekeceksem, onunla oturmalıyım, birlikte yemek yemeliyim, gece çadırında kalmalıyım... Onu tanımalıyım. Fotoğrafını ancak ondan sonra çekebilirim.

Ara Güler