? ! :) :(

Türkiye'nin Canı...

Anadolu Sincabı, Karakulak, Akkuyruklu Kartal, Boz Ayı, Peçeli Baykuş, Ulu Geyik ve daha niceleri. 134 türün nesli tehlike altında. Sadece CAN yazıp, 8486'ya mesaj atıp, 5 TL'lık bağışla bu yokoluşa dur diyerek, korunmalarına destek verin.

Varlığın mutluluk sebebi...

Gerçekten öyleymiş.

Varlığın mutluluk sebebiymiş ve hep öyle olacak.

Bu ağaç İzmir-Selçuk-Şirince'den. Meryem Ana Kilise'sinin bahçesinden.

Kuğu

Kalpte yer tutan her hayal bir gün mutlaka surete dönüşecektir.

http://www.kathre.com/

Bolluk...

Çokluk

aslında gördüğün kendinsin

sen çoksan her şey çok,

sen az isen

her şey azdır.

http://www.kathre.com/

Bu muhteşem kolye ve söz yakında eğitim alacağım bir cam tasarımcısına (kendisi böyle düzeltmemi istedi) ait. Berna Terziahmetoğlu

Siteyi gezerken hem onlara sahip olmak hem de yapabilmek istiyor insan. Bakalım ben nasıl bir beceri sergileyip ne kadar becerebileceğim?

Lüfer, hamsi, kalkan... Kader anı 21 Haziran!

Lüfer, hamsi, kalkan... kader anı 21 Haziran!: "“Seninki kaç santim?” kampanyasının sonucu belli oluyor. Tarım Bakanlığı balıkların ve denizlerin geleceğine Haziran’da karar veriyor. İş işten geçmeden, balıklar tükenmeden, daha fazla ertelemeden, hemen şimdi eyleme katıl."

Affetmek ve helalleşmek üzerine...

Geçenlerde farkettim affetmek ve helalleşmek farklı durumlarmış. Yıllarca direndim helalleşmek yeterlidir, affetmektir hem de diye.

Oysa ki bir oyun bunu bana öyle güzel anlattı ki.

Blogda da bahsetmiştim Sondan Sonra oyunundan.
http://kendimercegimden.blogspot.com/2011/01/sonran-sonra-duru-tiyatro.html

Bir nükleer saldırı sonrasında bir sığınakta geçiyor oyunun öyküsü. Oyuncular Emre Kınay ve Ahu Türkpençe.

Oyundan önceki gece rüyamda eski bir arkadaşımla sabaha kadar uğraşmış durmuş, uyanınca da neden gördüm ben şimdi bu kişiyi diye düşünmüştüm. Oyuna gidince anladım ne olduğunu. Oyunda yaşananların benzerlerini yaşamıştım. Çok şükür ki tamamını değil.

Sonra o gün anladım ki affetmek ve helalleşmek farklı. Çünkü helalleşmek bence verdiğin, yaptığın, sunduğun şeyleri özgür bırakmak. Kolay da. Çünkü vermişsin, yapmışsın zaten geçmiş, gitmiş. Artık önemli değil. Verdiklerini geri istemezsin.

Affetmek ise o insanı ve kendini özgür bırakmak. Affetmek o insanı, yaşadıklarını sindirdiğinde, aklına geldiğinde aynı hissi vermediğinde, canın yanmadığında olabiliyor galiba. Çok anlatılabilir değil ama özü bu bence. O kadar uzakta kalıyor ki yaşananlar sanki başka birinin hayatının detayları gibi. Ama benim hayatım, ben yaşadım bunu biliyorum.

Ama farklıymış. Affettiğimizde anlıyoruz. Güzel olan tarafı bu. Anlıyoruz.

Şimdi gerçek olan...

*Şimdi gerçek olan bir zamanlar yalnızca hayalimizdi.

William Blake-İngiliz-Şair


*Paulo Coelho-Brida'dan alıntı.