Alışmak o kadar zor değilmiş...

Son günlerde hayat o kadar çok değişiklik yaptırtıyor ki bana şaşkınlık içerisindeyim.

Daha geçen hafta bir arkadaşıma evde dolaplarımı temizliyorum, giysilerimi, kitaplarımı v.s. ayda bir kez olsun eliyorum, ihtiyacım olmayanlarla çok güzel vedalaşıyorum demiştim. Sıra bilgisayarda onu da temizlemem lazım kaç yıllık dosyalar, e-postalar duruyor biliyor musun derken hop bilgisayarım bilgi işlem çalışanı arkadaşımın deyimi ile domain'den düştü :)

Yani benim anladığım kadarıyla ben o anda şirketin çalışanı değildim. Tüm tanımlamalar yeniden yapılacak ve yeniden işbaşı yapmış olacaktım. Öyle de oldu zaten.

Birçok dosya kurtarıldı, tüm programlar yeni bilgisayara yüklendi. Aaaa o da ne? Neler yok? Benim temizlemek istediklerim.

İlk başta tabii ki sinirlendim. Çünkü benim irademin dışında bir temizlik oluyordu. Olur muydu? Olmazdı. Benim görüp temizlemem icap ederdi. Ne gerek varsa. Çünkü bugüne kadar hep öyle olmuştu. Burcumun özelliklerinden biri diye okumuştum bir zamanlar. Kendi bildiğimiz yoldan gidermişiz. Genelde de zor yolları tercih edermişiz. Al bakalım sana değişmesi gereken bir alışkanlık daha diyerek hemen bu olumsuz, yorucu kalıbı da başka olumlu bir cümle ile değiştirdim.

Bir taraftan hala sorguluyor, hayıflanıyordum. "Zaten işyeri taşınmıştı, işle ilgili raporlamalarda değişiklik olmuştu. Bu kadar değişikliği bünyem kaldırır mıydı?"

Kaldırıyormuş. Şimdi seviniyorum. Alışıyorum, hatta çoğuna alıştım bile.

Sonradan düşününce neyse ki bu seferde evren güzel bir dokunuşla halletmişti benim yapmam gerekenleri. Direnmeyi bırakmalı, kendiliğinden, kolaylıkla oldu diye mutlu olmalı ve bunu her an hatırlamalı dedim.

Demek ki bu kadar inat etmenin, biriktirmenin, saklamanın bir anlamı yokmuş. Geç bile kalmışım. O eski bilgilere, e-postalara dönüp bakmıyorum, bana hiç bir yararı yok aslında. En sonunda dürüstçe kendime itiraf ettim ve rahatladım.

Yeni binaya da alıştım. Masam cam kenarında, ışık alıyor, ağaç manzaralı, klima yakınımda. En güzel tarafı ise çam ağaçlarını izliyor olmam. Kış gelse bile her daim yeşil kalacak. Kar yağdığında muhteşem görünecek diye hayal bile kuruyorum.

Raporlama ile ilgili yarın resmi bildirimler bitsin o da tamamlanmış olacak ve ben başarmış olmanın sevinci ile eski usul bildirimi unutmuş olacağım..

Gelecek hafta ise sınava hazırlanmak için izinliyim. Yani ders çalışmaya da hayatımda yer açtığımdan bu sınavlardan en yüksek notu almaya çalışacak ve sonrasında mesleki sınavlar için hazırlanmaya başlayacağım. Yani ders çalışmaya da alışmış olacağım. Umuyorum :)

Eeeeee bu değişiklikler güzel değil de ne? Boş yere hayıflanmayı bıraktım ve hayat daha ne güzel yenilikler yapacak diye beklemeye başladım. Bekliyorum, çabuk olsun lütfen.