Eylül Akşamı...

Hiçbir neden yokken,
Ya da biz bilmezken tepemiz atmış ve konuşmuşuzdur...
Onca neden varken ve tam sırası gelmişken hiçbir şey yapmamış ve susmuşuzdur...

Aynı anda aynı sessiz geceye doğru içim sıkılıyor demişizdir
Aynı sabaha uyanırken kimbilir aynı düşü görmüşüzdür
Olamaz mı?
Olabilir.

Onca yıl sen burada
Onca yıl ben burada
Yollarımız hiç kesişmemiş
Şu eylül akşamı dışında

Belki benim kağıt param, bir şekilde, döne dolaşa senin cebine girmiştir
Belki aynı posta kutusuna, değişik zamanlarda da olsa, birkaç mektup atmışızdır

Ayın karpuz dilimi gibi batışını izlemişizdir deniz kıyısında
Aynı köşeye oturmuşuzdur köhnede belki de birkaç gün arayla

Olamaz mı?
Olabilir.

Onca yıl sen burada
Onca yıl ben burada
Yollarımız hiç kesişmemiş
Şu eylül akşamı dışında.

Bostancı dolmuş kuyruğunda, sen başta ben en sonda öylece beklemişizdir...
Sabah 7:30 vapuruna sen koşa koşa yetişirken, ben yürüdüğümden kaçırmışımdır

Aynı anda başka insanlara, seni seviyorum demişizdir....
Mutlak güven duygusuyla, başımızı başka omuzlara dayamışızdır

Olamaz mı?
Olabilir.

Onca yıl sen burada
Onca yıl ben burada
Yollarımız hiç kesişmemiş
Şu eylül akşamı dışında

Ne diyeyim yılları birlikte geçireceğimiz, yakınımızda olanı kolaylıkla görmeyi, elele tutuşup, birlikte yürümeyi diliyorum hepimiz için...

Her an keyifle geçsin, iyi ki yanımda dedirtsin...